Pierwsze dni.

-->

19 marca

Nadszedł ten dzień. Dzień, w którym moje marzenie w końcu mogło się spełnić.

Wylot z Katowic – planowana godzina 17:00. Kierunek – Barcelona!

Ale cóż to był by za dzień, gdyby po drodze nie pojawiło się parę problemów?

Już od rana, czekając z narastającymi nerwami na plecak turystyczny, który powinien przyjść dzień wcześniej. Przyszedł. O godzinie 9:00, więc miałem godzinę na spakowanie wszystkich potrzebnych rzeczy na podróż. 20kg na plecach...będzie ciekawie.

Godzina 10 – jedziemy autem, najszybciej jak się da, na pociąg do Wrocławia. Jestem na miejscu, peron 2 i o dziwo – pociąg przyjeżdża punktualnie, co do minuty – 10:53.

Będąc już na lotnisku w Katowicach dowiedziałem się, że nastąpiło przesunięcie godziny wylotu – 18:40... to mi daje jakieś 3 godziny aby połazić po lotnisku i pomyśleć nad tym ile czasu mi jeszcze zostało. Bardzo rozrywkowe zajęcie.

Gdy już zostałem odprawiony i znalazłem się w samolocie wiedziałem, że już nie ma odwrotu.

Godzina 18:55 – lęcę.

Barcelono... przybywam!

20 marca

Ludzie tutaj są cudowni! Są mili dla pielgrzymów, bądź – ludzi z ogromnymi plecakami ;)

Noc spędziłem pod namiotem w drodze do Barcelony (jednak lotnisko znajduje się od niej kawałek), na śniadanie fasolka z puszki i mogę zacząć zwiedzanie. Jedyny minus to wędrówka wzdłuż autostrady do Barcy, a więc co za tym idzie – hałas i brak cienia. Ale lepsze to, niż ten śnieg!

Jeśli chodzi o wydatki to jest to zależne od tego gdzie i co się je. Dziś jadłem okropnie tłusty i kaloryczny obiad za 5€, ale to Barcelona. Jak dojdę na szlak to postaram się jeść dużo owoców i tylko na obiady będę sobie coś gotował albo knajpka ;)

Planuję dojechać z Barcelony do Irun i stamtąd iść prostą drogą już do Santiago. Skróci mi to znacznie czas podróży, a bilet kosztuje jakieś 30€. Jeśli się uda to pojadę jeszcze dziś wieczorem.

Pozdrowienia spod palm, bo rosną tutaj wszędzie! :D

21 marca

Nie udało się wyjechać do Irun, nie zdążyłem na autobus. Postanowiłem więc przenocować się pod namiotem. Rano jednak byłem jednak niemiło zaskoczony, gdy dorwała mnie hiszpańska policja i wlepiła mandat w wysokości 62,5€. Mocno mnie to zdołowało... ale trudno, idę dalej.

Za jakiś czas znacznie się poprawiło – spotkałem Polaków na Dworcu po drodze! Niby bezdomni, ale byli bardzo zadbani. Pokazali mi drogę metrem, wyjaśnili wszystko i sporo poopowiadali. Jednym słowem – szok! Bardzo mi to pomogło.

Irun odpadło, udało mi się dojechać do Pampeluny i stąd zaczynam swoją drogą do Santiado de Compostela.

 

22 marca

Jest super! Ekstra ludzie – Holender, Amerykanka, Kanadyjka, Niemiec, dwóch Japończyków i inni.

Super śniadanie z pysznymi tostami za 2€ , jesz ile chcesz. Była kawa i mam jeszcze pełny kubek na drogę. :D

Zaczynamy!

Idę ze sporą grupą – bardzo międzynarodową ;)

5 km za Pampeluną idę już ze starszą Panią z Kanady i Panem Holandii, o ile dobrze zrozumiałem. Oboje chcą iść do Santiago, więc będę się ich trzymał. Holender twierdzi, że dojdziemy do celu za około 5 tygodni.

Obecnie jest około 16 stopni na termometrze, a to dopiero 9 rano! To lubię :)

 

Połowa drogi za mną i do następnego schroniska jakieś 12 km. Ciężko, bo przez góry, ale doszedłem jako pierwszy ;)

 

Jeśli się uda prześpię dziś w schronisku, a jeśli nie czekać mnie będzie noc pod namiotem.

Na dzisiaj tyle.

Redagowałam ja, czyli Ania ;)